Σχετικά με το νέο πολυνομοσχέδιο

« Πρώτα θα αναρωτηθούμε για το τί επόμενες γενιές θέλουμε, και μετά να νομοθετήσουμε για μια παιδεία με στόχο αυτό. Τώρα ας διαβάσουμε το νομοσχέδιο και να κατανοήσουμε το είδος των γενιών που ετοιμάζονται.»

Το Υπουργείο, την ώρα που τα σχολεία βρίσκονται σε θερινή λειτουργία, αποφασίζει να νομοθετήσει, ώστε να αποφύγει τις αντιδράσεις του εκπαιδευτικού κόσμου, προσθέτοντας στα προηγούμενα νομοθετήματα άρθρα που στοχεύουν στην περαιτέρω διαφοροποίηση και κατηγοριοποίηση των σχολείων, με τους μαθητές να εκπαιδεύονται μόνο για να στελεχώσουν την αγορά εργασίας, με την ιδιωτική πρωτοβουλία να αλωνίζει σε αυτό. Με μια απλή ανάγνωση του νομοσχεδίου, ακόμη και κάποιος που δεν έχει σχέση με την εκπαιδευτική κοινότητα αντιλαμβάνεται ότι το νομοσχέδιο αυτό δεν έρχεται για να δώσει τις πραγματικές λύσεις που χρειάζονται οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί για να καλυφθούν οι πραγματικές τους ανάγκες. Η λογική κόστους -οφέλους αποθεώνεται χωρίς αναστολές και υπεκφυγές. 

Γίνεται αντιληπτό ότι η πολιτική στόχευση είναι να:

  • Υποκατασταθούν οι τάξεις της δια ζώσης ενισχυτικής διδασκαλίας από τις ψηφιακές φροντιστηριακές τάξεις.
  • Υποκατασταθούν οι εκπαιδευτικοί πολλών μαθημάτων των δυσπρόσιτων περιοχών, από ψηφιακά υποκατάστατα, ακόμα και στις περιπτώσεις έγκρισης «αυτόνομων» τάξεων Γυμνασίων. Σε πολλά δυσπρόσιτα μέρη, δεν υπάρχει ούτε καν ικανοποιητική σύνδεση διαδικτύου.
  • Υποκαθίστανται οι εκπαιδευτικοί με αντίστοιχους ψηφιακούς, ακόμη και στις περιπτώσεις μαθητών που δικαιούνται κατ’ οίκον διδασκαλία με την προώθηση και σ’ αυτές τις περιπτώσεις της τηλεκπαίδευσης.
  • Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για την ισότιμη πρόσβαση σε ψηφιακές υποδομές όλων των μαθητών. Δεν υπάρχει καμία αναφορά στην επικίνδυνη σχέση εξάρτησης των μαθητών με τις οθόνες. Τα αποτελέσματα της εξ ́ αποστάσεως διδασκαλίας κατά τον covid 19, αν και αποτελούσε μονόδρομο για εκείνη την υγειονομική κρίση, ήταν ολέθρια για την ψυχολογία, τις συνήθειες και τη μάθηση των παιδιών και δύσκολα καλύπτονται. Επίσης ας μην ξεχαστεί το σκάνδαλο με την περιβόητη σύμβαση με τη cisco Webex και τη διαρροή δεδομένων μαθητών και εκπαιδευτικών.
  • Γίνει εξοικονόμηση στις προσλήψεις εκπαιδευτικών, αφού ακόμη και η εκπαιδευτική διαδικασία αποτελεί κόστος για το Υπουργείο, παραβλέποντας ουσιαστικά διδακτικά και παιδαγωγικά  ζητήματα.Ταυτόχρονα, στις διατάξεις για το λεγόμενο ψηφιακό φροντιστήριο προβλέπει πλήρως αδιαφανείς διαδικασίες απόσπασης εκπαιδευτικών μέσα από τριμελή επιτροπή που θα την ορίζει ο ΓΓ του ΥΠΑΙΘΑ.
  • Ελεγχθεί πλήρως ο Σχολικός Προσανατολισμός από τις ανάγκες τις αγοράς, αφού για τον προβλέπεται να πραγματοποιείται και από ιδιωτικούς οικονομικούς φορείς. Η κατάταξη και προσανατολισμός των μαθητών δεν αποτελεί πλέον η βούληση των μαθητών, ούτε η καθοδήγηση από τους εκπαιδευτικούς αλλά θα γίνεται μέσα από τεστ δεξιοτήτων και ερωτηματολόγια κομμένα και ραμμένα στις ανάγκες του ΣΕΒ.
  • Ιδιωτικοποιηθεί η ειδική αγωγή, αφού προβλέπεται ότι φορείς, Ν.Π.Ι.Δ. θα μπορούν να παρέχουν ειδική αγωγή σαν ΣΜΕΑΕ, σε άτομα άνω των 15 ετών, αντί για την ουσιαστική ενίσχυση της ειδικής αγωγής, δίνεται χώρος για την ιδιωτική πρωτοβουλία να βγάζει χρήματα στις πλάτες μιας τόσο ευαίσθητης κατηγορίας. Επιβεβαιώνονται και από αυτόν τον νόμο οι αρνητικές εξελίξεις στην ειδική εκπαίδευση καθώς διαγράφουν την πρόβλεψη σε προηγούμενο νόμο για την υλοποίηση ΕΠΕ (Εξατομικευμένο Πρόγραμμα Εκπαίδευσης) από τον αρμόδιο ειδικό παιδαγωγό, προετοιμάζοντας το έδαφος να εξαφανιστεί ο μαθητής με αναπηρία και οι συνθέτες ανάγκες του, η εξατομικευμένη διεπιστημονική στήριξη του, από το κατάλληλο ειδικό προσωπικό. Απεργάζονται την «ρευστοποίηση» των ειδικών δομών και της ειδικής στήριξης με τον μαθητή με αναπηρία να «χάνεται» στο σύνολο των μαθητών και να απαλλάσσει το εκάστοτε υπουργείο από το κόστος στελέχωσης, προσλήψεων και μέσων.
  • Θέσουν σε ομηρία τους νεοδιόριστους εκπαιδευτικούς με αναπηρία, αφού νομοθετούν την καθιέρωση ποσοστού 75% για να θεμελιώσουν δικαίωμα απόσπασης και 80% για δικαίωμα μετάθεσης, χωρίς καμία επιστημονική τεκμηρίωση, με μόνο στόχο το περιορισμό αυτών των κατηγοριών.
  • Ανοίξουν διάπλατα τις πόρτες σε ιδιωτικούς φορείς, ανεξαρτήτων καταβολών και προθέσεων, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να μπαίνουν στα σχολεία και να υλοποιούν προγράμματα αντιμετώπισης της ενδοσχολικής βίας. Για το υπουργείο η ενδοσχολική βία είναι αποκλειστικότητα του σχολείου, χωρίς κοινωνικές καταβολές και φυσικά ως τέτοια επιλύεται εντός του σχολείου με συζητήσεις, ποινές και μια πλατφόρμα ανώνυμης καταγγελίας....
  • Ανοίξουν το δρόμο σε ιδιωτικούς φορείς να αναλάβουν ακόμα και την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στα πλαίσια της λειτουργίας του δημόσιου σχολείου. Άλλο ένα πάρτι για τους εμπόρους της γνώσης, αφού δεν ξεχνάμε ανάλογες επιμορφώσεις επαγγελματιών με το σκόιλ ελικίκου να αποτελεί το σλόγκαν της εποχής. Επιπρόσθετο κίνδυνο αποτελεί το γεγονός ότι οι ιδιωτικοί φορείς είναι καθοδηγούμενοι από εταιρίες, με αποτέλεσμα να κατευθύνουν τη γνώση των εκπαιδευτικών με ότι αυτό συνεπάγεται.
  • Ενισχύσουν ακόμη και χρηματικά (αν και δεν υπάρχουν λεφτά) τις λεγόμενες εξετάσεις διαγνωστικού χαρακτήρα (ελληνική pisa) αφού προβλέπεται χρηματική αποζημίωση για κάθε μαθητή που θα συμμετέχει και για τους συντονιστές εκπαιδευτικούς, προσπαθώντας να δώσουν χρηματικό κίνητρο σε μια διαδικασία που έχει απορριφθεί και οδηγεί στον διαχωρισμό των σχολείων.
  • Τίθενται σε ομηρία οι συνάδελφοι ΕΕΠ-ΕΒΠ, αφού δίνεται η δυνατότητα να προσλαμβάνονται αναπληρωτές ΕΕΠ-ΕΒΠ μετά από τοπική πρόσκληση ενδιαφέροντος, για την κάλυψη αναγκών, σε μια θύμηση εκδουλεύσεων.
  • Απεμπολήσουν τελείως τους αιρετούς από τα υπηρεσιακά συμβούλια και πατώντας στο νόμο Κεραμέως για ηλεκτρονικές εκλογές αιρετών με τη σχεδόν καθολική αρνητική στάση του κλάδου εκτός φιλοκυβερνητικών παρατάξεων, ορίζουν ότι σε περίπτωση αδυναμίας πλήρωσης των θέσεων των αιρετών στα υπηρεσιακά συμβούλια, θα καλύπτονται με επιλογή (κυρίως διευθυντών σχολείων). Εξάλλου αποτελεί πάγια τακτική του Υπουργείου ότι δεν μπορούν να το κερδίσει να προσπαθεί να το επιβάλλει, αποδεχόμενο ουσιαστικά την ήττα.

Οι πραγματικές ανάγκες της εκπαίδευσης είναι μακριά από τις νομοθετικές πρωτοβουλίες του ΥΠΑΙΘΑ που μετρούν τα πάντα ως κόστος και υπηρετούν τη λογική του κέρδους. Οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς και οι μαθητές θα συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε με κριτήρια τις ανάγκες των πολλών για: 

  • σύγχρονα σχολεία, με την απαιτούμενη αντισεισμική θωράκιση, με τις απαραίτητες συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας, σύγχρονη υλικοτεχνική υποδομή και το αναγκαίο εκπαιδευτικό και λοιπό προσωπικό (γραμματείς, καθαριστές, νοσηλευτές, ψυχολόγους-κοινωνικούς λειτουργούς) - μόνιμες προσλήψεις με εξασφαλισμένα δικαιώματα στο ύψος των πραγματικών αναγκών του σήμερα.
  • μείωση του αριθμού μαθητών ανά τάξη, ώστε να μπορεί να καλύπτονται τα σύγχρονα μορφωτικά
    δικαιώματα των μαθητών
  • επικαιροποιημένα βιβλία, εργαστήρια και τις απαραίτητες υποδομές για ψηφιακά-εποπτικά μέσα, ως επικουρικό μέσο στην εκπαιδευτική-παιδαγωγική διαδικασία. Βιβλία που δεν έχουν σχέση με τις προτάσεις των φροντιστηρίων, αλλά επιστημονικά και σύγχρονα γραμμένα από επιτροπές επιστημόνων και εκπαιδευτικών.
  • αποκλειστικά δημόσια, δωρεάν, καθολική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, με βάση τις τελευταίες επιστημονικές εξελίξεις στα επί μέρους αντικείμενα και την παιδαγωγική, εντός ωραρίου.
  • αποκλειστικά δωρεάν και σύγχρονη ειδική αγωγή, είτε αυτό αφορά τη λειτουργία της μέσα στα γενικά σχολεία, είτε αφορά τις ΣΜΕΑΕ
  • ένα σχολείο που με παιδαγωγικό τρόπο θα σκύβει στα προβλήματα των μαθητών, που δεν θα καλλιεργεί τον ανταγωνισμό, δεν θα εξοντώνει με τις συνεχείς εξετάσεις, που θα παρέχει ολοκληρωμένα προγράμματα στην τέχνη, τον πολιτισμό, συμβάλλοντας έτσι στην ολόπλευρη γνωστική και ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των μαθητών! Έτσι θα μπορούν να αντιμετωπίζονται σε κάποιο βαθμό και ζητήματα ενδοσχολικής βίας, που αντικειμενικά αντανακλούν βαθύτερα κοινωνικά προβλήματα.

 

Για το ΔΣ της ΕΛΜΕ Λασιθίου:

Η Πρόεδρος

Σχοινά Βασιλική

Η Γενική Γραμματέας

Καραδήμου Μαρία